„Tęczowy Piątek” – implikacje normatywne

Prawo pozostaje w stosunku wobec takich faktów społecznych lub biologicznych, ponieważ norma prawna opisuje w hipotezie fakt społeczny, ale go nie stwarza. Fakt społeczny, zwłaszcza o biologicznym charakterze, jest obiektywnie całkowicie niezależny od normy prawnej. Tworzenie prawa wbrew faktom jest tetycznie możliwe, realne jest także zerwanie z zasadami logiki i nadawanie faktom społecznym innych nazw w myśl <<zasady>>, że to fakty i zasady życia społecznego muszą nagiąć się do prawa.

[…] nawet inżyniera społeczna napotyka obiektywne granice i przeszkody o społecznym, funkcjonalnym i biologicznym charakterze. Co więcej inżynieria społeczna buduje jednak funkcjonujące konstrukcje a taka, która stwarza zjawiska dysfunkcjonalne, ma tylko charakter destrukcji i zaburza prawidłowe funkcjonowanie społeczeństwa i nie zasługuje nawet na miano <<inżynierii>>, mimo, że do niego aspiruje.” – T. Sokołowski, „Prawo do zawarcia małżeństwa jako sytuacja rodzinnoprawna”, [w:] „Prawo do małżeństwa na progu XXI wieku”, pod. red. K. Motyki, Wydawnictwo KUL, Lublin 2016, s. 40.

Przedmiotem niniejszego tekstu jest refleksja nad tzw. „Tęczowym Piątkiem” w kontekście prawa polskiego. Problematyka tekstu dotyczy opisu reinterpretacji niektórych norm prawnych, w celu osłabienia konstytucyjnych praw rodziców. Inaczej mówiąc: „Tęczowy Piątek” nie jest – jak twierdzą nieoficjalni organizatorzy – działalnością antydyskryminacyjną na terenie placówek oświatowych, a stanowi próbę seksualizacji młodzieży oraz indoktrynacji o charakterze politycznym. Nieoficjalnym organizatorem jest „Kampania Przeciw Homofobii” (dalej KPH), która została zarejestrowana 06.06.2002 r., nr KRS 0000111209. Warto zwrócić uwagę na cele, które KPH wpisała do KRS:

„C. Wprowadzenie do polskiego porządku prawnego przepisów instytucjonalizujących związki par osób niezależnie od ich płci […]

Poprawa jakości edukacji i dostępu do rzetelnej wiedzy o różnorodności orientacji seksualnych, tożsamości płciowych, ekspresji płciowych oraz cech płciowych w placówkach edukacyjnych, oświatowych i szkolnictwie wyższym,
Oddziaływanie wychowawcze na nieletnich lub wspomaganie procesu ich resocjalizacji,
Wprowadzenie do polskiego porządku prawnego przepisów penalizujących przestępstwa i przemoc motywowane nienawiścią ze względu na orientację seksualną i tożsamość płciową, oraz poprawa jakości ich ścigania.”[1]

W najbardziej skrajnej formie może to przybrać formę ubierania chłopców w spódnice, co było postulowane przez brytyjską radykalną lewicę. Tego typu reformy pochwalne są przez środowisko zbliżone ideologicznie do nieoficjalnych organizatorów „Tęczowego Piątku”, które skupione jest wokół redakcji portalu queer.pl[2]. Wydaje się, że celem tego typu wydarzeń jest również walka z wyznawcami Katolicyzmu. Przykładem może być Irlandia, która w ramach dechrystianizacji młodzieży wprowadziła do katolickich szkół przymusową naukę o inklinacjach nieheteroseksualnych[3]. Irlandia ograniczyła tym samym prawo rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnym sumieniem i przekonaniami. Tego typu zjawisko jest również postulowane przez pewne środowiska nacisku w Polsce.

Od dwóch lat „Tęczowy Piątek” jest quasi-przeprowadzany przez KPH, przy jednoczesnym obejściu ustawy. KPH oficjalnie nie ingeruje w materię „Tęczowego Piątku”, który ma pozornie być organizowany przez uczniów. Na stronie KPH padają następujące słowa:

„Czym nie jest Tęczowy Piątek?

W ramach Tęczowego Piątku przedstawiciele i przedstawicielki Kampanii Przeciw Homofobii nie prowadzą zajęć w szkołach. KPH nie podejmuje też w żadnej szkole <<działalności>> w rozumieniu ustawy Prawo Oświatowe. W ramach Tęczowego Piątku KPH nie wchodzi na teren placówki, nie prowadzi żadnych zajęć dodatkowych, nie wysyła swoich przedstawicieli/ek i nie narzuca szkole jakiejkolwiek formuły przeprowadzenia Tęczowego Piątku.

Na czym polega rola KPH w organizacji Tęczowego Piątku?

Kampania Przeciw Homofobii występuje w roli pomysłodawcy inicjatywy. Do udziału szkoły w Tęczowym Piątku mogły/li zgłaszać nie tylko nauczycielki i nauczyciele, ale również uczniowie i uczennice, rodzice oraz inne osoby należące do społeczności szkolnej. Młodzież zachęcaliśmy do tego, aby znalazła przyjaznego/ą nauczyciela/kę, z którego/ej wsparciem zorganizowałaby w szkole Tęczowy Piątek. Nie zawsze taka osoba została wskazana. Szkoły, które zdecydowały się zorganizować Tęczowy Piątek dostały od KPH zestaw materiałów edukacyjnych, plakaty i tęczowe gadżety […]. Scenariusz Tęczowego Piątku opracowywały we własnym zakresie. Osoby z KPH nie prowadziły w szkołach żadnych zajęć.”[4]

W szczególności warto zwrócić uwagę na art. 86 ust. 1 i 2 powyższej ustawy. Warto zacytować komentarz do tego przepisu:

„1. Działalność wychowawcza. Działalność wychowawcza albo rozszerzanie i wzbogacanie form działalności dydaktycznej, wychowawczej i opiekuńczej szkoły lub placówki, o czym w art. 86 ust. 1, sprowadza się de facto do wspierania systemu oświaty. Ustawodawca zezwala zatem na zawiązywanie stowarzyszeń i innych organizacji, przy czym szczególny nacisk kładzie na organizacje harcerskie. Takie rozwiązanie wydaje się spowodowane ideami, jakie przyświecają ruchowi harcerskiemu, nakierowanemu na wychowanie młodzieży i kultywowanie zasad patriotyzmu. Warto wspomnieć, że zakaz działania w szkole partii i organizacji politycznych jest bezwzględny. Wynika to z neutralności politycznej szkoły.

Uzgodnienia. Możliwość działania wskazanych powyżej organizacji na terenie szkoły wymaga uprzednio uzgodnienia warunków działalności oraz uzyskania pozytywnej opinii rady szkoły lub placówki i rady rodziców, a następnie zgody dyrektora szkoły lub placówki. Uzgodnienie warunków działalności powinno zawierać szczegółowe klauzule dotyczące zasad obecności w szkole. Ustawodawca zastrzega, że dyrektor powinien uzyskać zgodę jednego i drugiego organu. Zasadne wydaje się pytanie, jakie rozstrzygnięcie przyjąłby dyrektor, gdyby decyzja jednego organu była pozytywna, zaś drugiego negatywna. Wydaje się jednak, że rada szkoły i rada rodziców powinna mieć uzgodnione wspólne stanowisko. Negatywna opinia jest dla dyrektora wiążąca. Jeśli w szkole nie działa rada szkoły ani rada rodziców, dyrektor nie musi uzyskiwać opinii innego organu.”[5]

Jak wskazuje komentarz przepisy bezsprzecznie wskazują, że zakaz organizacji wydarzeń o charakterze politycznym jest bezwzględny. Brak wejścia „edukatorów” do szkół jest też efektem konieczności uzyskania zgody organów zarządzających szkołą. Dlatego też „Tęczowy Piątek” miał być organizowany oddolnie, by obejść przepisy ustawy. Wielu rodziców tworzących organ, tj. Radę Rodziców mogłoby być sceptycznie nastawionych do zajęć mogących mieć deprawujący wpływ na ich potomstwo i po prostu nie wyrazić zgody na tego typu wydarzenia. Dlatego inicjatywa jest pozornie oddolna. W jednym z poradników do przeprowadzenia „Tęczowego Piątku” stwierdza się, że moralne sądy Kościoła Rzymskokatolickiego nie muszą być przestrzegane przez osoby wierzące, ponieważ inni je łamią:

„Moralne sądy Kościoła są w tak wielu kwestiach nagminnie przez katolików ignorowane, a w tej jednej miałyby mieć absolutną moc wiążącą.”[6]

W tym samym poradniku w delikatny sposób proponuje się Katolikom zmianę religii na inną, która jest ideologicznie bardziej spójna z poglądami liberalnej lewicy:

„Na świecie istnieje wiele Kościołów chrześcijańskich, które różnią się w swoim nauczaniu. Niektóre z nich zaczęły skłaniać się ku akceptacji ludzi o homoseksualnej orientacji. Postawa taka przejawia się między innymi w obrębie niektórych Kościołów protestanckich i anglikańskich (episkopalnych) – głównie w Europie Zachodniej i Ameryce Północnej. W roku 2004 na urząd biskupa Kościoła episkopalnego w Stanach Zjednoczonych, został wybrany otwarcie homoseksualny i żyjący w związku z innym mężczyzną pastor Gene Robinson.”[7]

Materiały udostępnione do pomocy organizacji „Tęczowego Piątku” mają charakter również polityczny, który można rozumieć jako agitację wyborczą. Wprost nawołuje się do głosowania na partie postulujące antykonstytucyjne reformy prawa rodzinnego:

„Pamiętaj o wyborach – głosuj na polityków wspierających prawa osób LGBT. Jeśli nie wiesz na kogo oddać swój głos, sprawdź jaki stosunek do osób LGBT mają poszczególni kandydaci i kandydatki. Można to zrobić m.in. na specjalnych portalach internetowych – podczas trwania wyborów szukaj informacji na stronie www.kph.org.pl.”[8]

Jest to jawne złamanie prawa oświatowego, w szczególności zasady apolityczności. Polityczno-ideologiczne koncepcje „Tęczowego Piątku” znajdują również swój wyraz z poradniku dla nauczycieli, gdzie wprost stwierdza się, że nieheteroseksualność musi być promowana jako coś pozytywnego. „Tęczowy Piątek” zachęca nauczycieli do samowolnej zmiany programu kształcenia:

„Uzupełnij program prowadzonych przez siebie lekcji o informacje dotyczące orientacji seksualnej i tożsamości płciowej. Wystarczy, że np. mówiąc o Oscarze Wildzie wspomnisz o jego związku z lordem Alfredem Douglasem i o tym jak to, że był gejem wpływało na jego twórczość.”[9]

Tego typu rażące pogwałcenia prawa oraz próba obejścia powszechnie obowiązujących aktów normatywnych skutkowały reakcją zatroskanych o bezpieczeństwo dzieci rodziców, a także organów posiadających inicjatywę ustawodawczą. Rezydent Rzeczypospolitej Polskiej przedstawił projekt ustawy nowelizujący ustawę – Prawo oświatowe. Projekt ustawy zakłada, że organizacje pozarządowe, będą mogły realizować swoje cele statutowe po uzyskaniu zgody wszystkich rodziców dzieci, które mają być edukowane. Ma to na celu urzeczywistnienie zasady wychowywania dzieci przez rodziców zgodnie z ich przekonaniami oraz uniemożliwienie wejścia, np. deprawatorom oraz radykałom ideologicznym do szkół. Postanowienia projektu nakładają również na organizacje pozarządowe obowiązek poinformowania o tym, czego będą uczyć młodzież oraz źródła i opracowania naukowe materiałów do nauki[10].

Potrzeba zabezpieczania praw rodziców do wychowywania potomstwa zgodnie z własnym sumieniem oraz zagwarantowania bezpieczeństwa dzieci miała wyraz w uchwałach niektórych samorządów lokalnych. Uchwały, których celem było uniemożliwienie propagowania postaw uznanych za szkodliwe trafiały przed sądy administracyjne, które w większości przypadków nie uznawały ich bezprawności (uchwały nie stanowiły aktów prawa miejscowego[11]). Przykład uchwały:

„Radykałowie dążący do rewolucji kulturowej w Polsce atakują wolność słowa, niewinność dzieci, autorytet rodziny i szkoły oraz swobodę przedsiębiorców. Dlatego będziemy konsekwentnie bronić naszej wspólnoty samorządowej! Gmina Lipinki wolna od ideologii <<LGBT>>. Dla dobra życia, rodziny i wolności deklarujemy, że samorząd który reprezentujemy – zgodnie z naszą wielowiekową kulturą opartą na wartościach chrześcijańskich – nie będzie ingerować w prywatną sferę życia polskich rodzin. Nie damy narzucić sobie wyolbrzymianych problemów i sztucznych konfliktów, które niesie ze sobą ideologia <<LGBT>>.

Nie zgodzimy się na sprzeczne z prawem instalowanie funkcjonariuszy politycznej poprawności w szkołach (tzw. <<latarników>>). Będziemy strzegli prawa do wychowania dzieci zgodnego z przekonaniami rodziców! Zrobimy wszystko, aby do szkół nie mieli wstępu gorszyciele zainteresowani wczesną seksualizacją polskich dzieci w myśl tzw. standardów Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Będziemy chronili uczniów, dbając o to, aby rodzice z pomocą wychowawców mogli odpowiedzialnie przekazać im piękno ludzkiej miłości! Nie pozwolimy wywierać administracyjnej presji na rzecz stosowania poprawności politycznej (słusznie zwanej niekiedy po prostu homopropagandą) w wybranych zawodach. Będziemy chronili m.in. nauczycieli i przedsiębiorców przed narzucaniem im nieprofesjonalnych kryteriów działania np. w pracy wychowawczej, przy doborze pracowników czy kontrahentów! Deklarujemy, że Gmina Lipinki w realizacji swoich publicznych zadań będzie wierna tradycji narodowej i państwowej, pamiętając o 1053 latach od Chrztu Polski, 100 latach od odzyskania Niepodległości Polski i 29 latach od odzyskania Samorządności Polaków.”[12]

„Tęczowe Piątki” miały na celu negowanie wartości, które przykładowo wymieniała uchwała nr V/52/2019 Rady Gminy Lipinki. Jednakże kontr-propozycje są zawarte w dokumentach Parlamentu Europejskiego. Tzw. Europarlament stoi jawnie za seksualizacją dzieci w szkołach, tzn. de facto wspiera „Tęczowe Piątki”. W dniu 17.09.2020 r. (w rocznicę sowieckiej agresji na II Rzeczpospolitą) Parlament Europejski przyjął rezolucję przeciwko Polsce, w której m.in. potępia brak seksualnej indoktrynacji dzieci w szkołach, brak legalnej aborcji na życzenie oraz brak karalności krytyki środowisk propagujących antykonstytucyjne zmiany w materii małżeństwa i potępia reakcję organów prawa na działania zwolenników mężczyzny o pseudonimie Margot[13]. Nieoficjalni organizatorzy „Tęczowego Pątku” poparli studentów, którzy sabotowali zajęcia prof. Budzyńskiej, m.in. z powodu jej niechęci do aborcji[14] (zwolennicy „Tęczowych Piątków” solidaryzują się z grupami zwolenników tego typu zabiegów). Powiązania organów UE z nieoficjalnymi organizatorami „Tęczowego Piątku” są jednoznaczne, m.in. z nieoficjalni organizatorzy „Tęczowego Piątku” otrzymują pieniądze od tego typu instytucji, co jest zaznaczone na ich stronie (gdzie poruszana jest materia „Tęczowego Piątku”):

„This project was funded by the European Union’s Rights, Equality and Citizenship Programme (2014-2020) under grant agreement No 777268. The contents of these webinars are the sole responsibility of the Campaign Against Homophobia and can in no way be taken to reflect the views of the European Commission.”[15]

To tylko potwierdza, że „Tęczowy Piątek” nie jest oddolną inicjatywą prześladowanych uczniów, a stanowi instytucjonalno-ideologiczną formę indoktrynacji młodzieży, którą m.in. finansują organy międzynarodowe. Inaczej mówiąc: podmioty międzynarodowe finansują oraz wspierają antykonstytucyjne akcje wymierzone przeciwko rodzicom niechętnym tego typu wydarzeniom. Konsekwencjami tego typu działań mogą być następujące zjawiska społeczne (źródła pochodzą z lewicowej strony queer.pl):

„Szwedzki rząd inwestuje w propagowanie kultury drag queen. Powstała inicjatywa, w której drag show skierowane będą dla dzieci, młodzieży i osób niepełnosprawnych. Inwestycja zostanie sfinansowana ze Szwedzkiego Funduszu Dziedziczenia, organu państwa, zajmującego się funduszami zmarłych osób, które nie pozostawiły po sobie testamentu i nie miały żadnej rodziny.”[16]
„8-letnia Salt Qween to jedna z najmłodszych drag queen na świecie. Pod tym pseudonimem scenicznym znajdziecie Mill Blackburn, dziecko utożsamiające się jako osoba niebinarna. Jej matka, Manige, całkowicie popiera swoją pociechę. <<Jesteśmy dumni, że znaleźliśmy dla naszego dziecka tak wspaniałą, pełną wsparcia społeczność>> – mówi kobieta, chociaż spotyka się z wieloma negatywnymi komentarzami, zezwalając dziecku robić drag. […]Matka dziecka, Manige Blackburn, stanęła pod ostrzałem krytyki za to, że pozwoliła swojej pociesze wejść w świat dragu zbyt wcześnie i wykorzystuje ją/jego do własnych korzyści. Mill po raz pierwszy zobaczyło <<Drag Race>>, kiedy miało 2 lata. Kilka lat później, w 2019 r., zadebiutowało w swojej postaci dragowej, jako Salt Qween, wraz z innymi dziećmi na Dragutante Festival w Denver, Colorado. Osoby będące na miejscu były zaskoczone talentem 8-letniego dziecka i od tamtej pory występuje regularnie.”[17]
„W Poznaniu trwa właśnie Pride Week, czyli tydzień wystaw, debat i innych wydarzeń kulturalnych poprzedzający największy w Wielkopolsce marsz równości. Z tej okazji Grupa Stonewall zorganizowała w jednej z poznańskich kawiarni spotkanie dla rodziców z dziećmi, które mogły posłuchać bajki o <<Nietypowym Adasiu>>, którą to przeczytała im drag queen Lola.”[18]

Jeżeli „Tęczowy Piątek” będzie prowadzić do tego typu zjawisk, to bezsprzecznie wystąpi zagrożenie dla dobra dziecka. To zagrożenie dobra dziecka realizuje się w dwóch pozornie sprzecznych wymiarach. Pierwszym jest stanowisko, że dobro dziecka jest supra-autonomiczne i niezależne od innych czynników. Drugie zaś można rozumieć jako efekt złamania norm konstytucyjnych, które będą omówione w dalszej części tekstu. (Należy podkreślić, że nie jest istotna geneza zagrożenia dobra dziecka, ponieważ i tak zawsze należy interweniować.)

Treści przekazywane w ramach „Tęczowego Piątku” stoją jawnie w sprzeczności z art. 18 Konstytucji Rzeczypospolitej. Rzeczpospolita uznaje małżeństwo wyłącznie za związek jednej kobiety z jednym mężczyzną (żadnych innych form nie przewiduje). (Istnieje stanowisko mniejszościowe zakładające, że art. 18 Konstytucji nie zabrania instytucjonalizacji związków jednopłciowych[19]. Jednakże jest to stanowisko odosobnione.) Podkreśla się, że dokładny opis struktury osobowej instytucji prawnej, jaką jest małżeństwo, ma na celu uniemożliwienie wprowadzania zmian w tej materii[20]. W tym aspekcie „Tęczowy Piątek” jest początkiem inżynierii społecznej, mające na celu zmiany w prawie. Jeżeli zaś chodzi o samą inżynierię społeczną, to warto zacytować jej genezę i potencjalne konsekwencje:

„Materialistyczna perspektywa filozofii wyraziła się w naukach prawnych przede wszystkim nurtem pozytywizmu, uznającego apriorycznie, że poprawny formalnie akt stanowienia prawa stanowi ostateczne kryterium jego wartości. Otworzyło to drogę do zjawiska najszerzej rozumianej inżynierii społecznej, która – mimo zupełnego (w rozumieniu twórczym) fiaska wielkich, totalitarnych projektów przebudowy społecznej w XX w. – nadal znajduje swoich epigonów, ukrywających jednak starannie ostateczną skalę oraz cele współczesnych koncepcji tej inżynierii. Wspólną cechą tych dawnych oraz obecnych systemów jest równie głębokie, co przestarzałe, XX-wieczne przeświadczenie o znikomości ludzkiej egzystencji i w pełni – ich zdaniem – legitymizowane tym dążenie do uzyskania hedonistycznie (a nie transcendentnie) pojmowanego szczęścia w sferze wąskiej prywatności.”[21]

„Tęczowy Piątek” zwraca uwagę wyłącznie na wymiar materialności w kwestiach pożycia ludzkiego. Wówczas postulat instytucjonalizacji związków jednopłciowych nie ma na celu pomocy osobom nieheteroseksualnym, a jest manifestacją ideologiczną hedonizmu. Redukuje to relacje rodzinne wyłącznie do sfery materialistycznej. W tej sferze rodzina jest tylko konstruktem społecznym. Polskie prawo rodzinne mające bogatą tradycję, stanowi konglomerat wartości materialnych oraz niematerialnych. Kształtuje pozycję całkowitej równości kobiet oraz mężczyzn w związku. „Tęczowy Piątek” zmienia pojęcie równości polskiego prawa rodzinnego, wręcz je neguje. „Tęczowy Piątek” wspierany przez środowiska radykalnie feministyczne[22]. Polska (chrześcijańska) teoria małżeństwa i komentarze do niej są całkowicie sprzeczne z teoriami feministycznymi.

„W prawie rodzinnym ukształtował się w czasach najnowszych model egalitarnego małżeństwa. Zakłada on symetryczne dla obojga potencjalnych nupturientów, osobiste, wolne prawo do zawarcia małżeństwa, chroni ich równorzędność i autonomię oraz zakłada drogę sądową dla rozstrzygania ich sporów.

Jest to niezwykle atrakcyjna instytucja w porównaniu z modelem nierównoprawnego, zwłaszcza poligamicznego małżeństwa, funkcjonującego w innych kręgach kulturowych […]

Małżeństwo monogamiczne uzyskało w ostatnim stuleci dodatkową cechę w postaci formalnego równouprawnienia kobiety i mężczyzny. Właśnie cecha egalitaryzmu uczyniła europejskie małżeństwo tak atrakcyjnym, że spowodowało to zjawisko przyjmowania monogamicznych wzorców kulturowych na znacznych obszarach, gdzie dotąd dominowała kultura poligamiczna. Wiele przemawia za tym, że gwałtowny wzrost prześladowania chrześcijan, jaki od półwiecza nastąpił na tych terenach, wynika z klęski ideologicznej systemów poligamicznych. Brak silnych argumentów zastąpiono tam siłą fizyczną, militarną, a często i nieludzkim okrucieństwem.”[23]

Uniwersalizm chrześcijańskiego pojmowania małżeństwa doprowadził o osłabienia modeli konkurencyjnych, co zaowocowało atakami na tę instytucję. Ataki te przybierają formy właśnie relatywizacji struktury osobowej małżeństwa i propagowania jej płynności.

„Tęczowy Piątek” może również łamać zasadę wolności zawartą w Konstytucji. „Tęczowy Piątek” jako manifestacja polityczna narusza wolność uczniów, którzy nie chcą w tym uczestniczyć. Stanowi to naruszenie art. 31 Konstytucji Rzeczypospolitej. Jak wskazuje komentarz do tego przepisu jego adresatem jest również władza publiczna.

„Władza publiczna – adresatem obowiązków z art. 31 ust. 1–2 Konstytucji RP. W szczególności z tego przepisu wynika obowiązek ustawodawcy nienaruszania wolności osobistej i zbiorowej człowieka oraz ochrony przed ingerencjami innych podmiotów. Tylko przy tym założeniu można uzgodnić treść art. 31 ust. 1 z definicją wolności zawartą w art. 31 ust. 2. W tym ostatnim przepisie upatruje się ponadto argumentu na rzecz tezy o generalnej bezpośredniej skuteczności norm konstytucyjnych w stosunkach horyzontalnych. Zagadnienie to będzie przedmiotem odrębnych uwag, ale już w tym miejscu trzeba zaznaczyć, że nie znajduje ono dostatecznego potwierdzenia w intencji ustawodawcy, brzmieniu normy oraz systematyce Konstytucji RP, która wyraźnie określa listę obowiązków obywatelskich, ale nie zalicza do nich obowiązku realizowania wolności i praw konstytucyjnych innych jednostek, jeżeli ustawa tego nie nakazuje.”[24]

Ustawa nie nakazuje wprowadzania zajęć o charakterze ideologicznym. Zmuszenie dziecka, która nie chce uczestniczenia w tego typu zajęciach stanowi naruszenie jego prawa podmiotowego. Nie ma w żadnych postanowieniach normatywnych wprowadzonego obowiązku uczestniczenia w zajęciach o charakterze „seksualnym”. „Tęczowy Piątek” dyskryminuje dzieci, które nie podzielają linii ideologicznej liberalnej lewicy. „Oddolna” organizacja będzie implikować wybuchy konfliktów pomiędzy dziećmi. Paradoksalnie będzie to tylko powodować dzielenie tejże grupy społecznej.

Kolejną przekroczoną normą jest, ta którą zawiera art. 47 Konstytucji. Inklinacje seksualne są sferą całkowicie prywatną i nie mogą służyć do publicznych manifestacji ideologicznych. Sfery rodziny oraz małżeństwa lub innych form pożycia, których częścią jest orientacja seksualna podlegają ochronie.

„Ze względu na ścisły związek prawa do ochrony życia rodzinnego z konstytucyjnym statusem rodziny, należy uznać, że prawo do ochrony życia rodzinnego nie odnosi się do innych niż małżeństwo, pokrewieństwo i powinowactwo stosunków łączących jednostki. W szczególności ochronie na mocy tej regulacji nie podlegają konkubinaty czy innego rodzaju związki niesformalizowane. Nie oznacza to oczywiście, że osobisty, prywatny charakter tych relacji nie podlega ochronie. Ochrona ta powinna jednak następować w ramach ochrony życia prywatnego jednostki. Relacje, które nie stanowią „rodziny” w konstytucyjnym rozumieniu tego pojęcia, nie uzasadniają bowiem objęcia ich szczególnymi gwarancjami przewidzianymi w Konstytucji RP. Z tych samych zresztą względów z prawa do ochrony życia rodzinnego nie można wyprowadzić nakazu rozszerzenia ochrony przyznanej stosunkom rodzinnym (w konstytucyjnym rozumieniu tego pojęcia) na jakiekolwiek stosunki czysto faktyczne. Należy ponownie stwierdzić, nie oznacza to, że intymność tych relacji nie podlega ochronie konstytucyjnej. Chodzi raczej o to, że relacjom tego rodzaju nie przysługuje ochrona tak silna, jak to ma miejsce w przypadku życia rodzinnego.”[25]

„Tęczowy Piątek” może być sprzeczny z art. 48 Konstytucji. Materiały rozpropagowywane przez nieoficjalnych organizatorów „Tęczowego Piątku” mają wymiar antychrześcijański, są sprzeczne z katolicką etyką seksualną. Celem „Tęczowego Piątku” może być ominięcie prawa rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z własnym sumieniem. Należy zwrócić uwagę na to, że „Tęczowy Piątek” może być organizowany, ale wyłącznie za zgodą rodziców. Organizowanie „Tęczowego Piątku” wbrew woli rodziców stanowi naruszenie art. 48 Konstytucji. Promowanie postaw ideologicznych niezgodnych z sumieniem rodziców może stanowić naruszenie prawa. To rodzice, a nie organizacje pozarządowe mają prawo do wychowywania dzieci:

„Prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami a ich wiek i zdolność do czynności prawnych. Konstytucja RP przyznaje prawo do wychowania dzieci zgodnie z wolą rodziców, uniezależniając ten fakt od posiadania przez rodziców odpowiedniego wieku lub zdolności do czynności prawnych. Prawo takie będzie więc przysługiwało także rodzicom, którzy sami są małoletni, o ile ich prawa rodzicielskie nie zostały ograniczone lub nie zostali ich pozbawieni przez sąd na podstawie regulacji ustawowej. Pogląd taki spotkać można również w innych systemach prawnych.”[26]

W tym przypadku konsekwencją „Tęczowego Piątku” może być skonfliktowanie dzieci z rodzicami w płaszczyźnie aksjologicznej. Dziecko zindoktrynowane przez „Tęczowy Piątek” będzie kwestionować kompetencje intelektualne oraz moralne swoich rodziców, na co ci mogą negatywnie zareagować. Wówczas efektem „Tęczowego Piątku” znów będzie dzielenie społeczeństwa. Jeżeli większość rodziców poprze organizację „Tęczowego Piątku”, to nie będzie przeciwskazań przy organizacji tego typu wydarzenia.

Kolejnym przepisem, którego postanowienia mogą być sprzeczne z „Tęczowym Piątkiem” jest art. 53 ust. 3 Konstytucji[27]. Norma ta zapewnia rodzicom prawo do wychowywania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami religijnymi. Wyżej wspomniany poradnik neguje wartość Katolicyzmu oraz jego postanowień. W tej materii „Tęczowy Piątek” dokonuje zamachu na prawo rodziców do wychowywania dzieci zgodnie z przekonaniami religijnymi, jeżeli jest organizowany bez uzyskania jednoznacznej zgody rodziców. Komentarz do omawianego przepisu wprost odsyła do art. 48 Konstytucji:

„Prawo rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Komentowany przepis w ust. 3 expressis verbis odsyła do art. 48 ust. 1 Konstytucji RP, który w zd. 1 stanowi: <<Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami>>. W istocie zatem art. 53 ust. 3 powtarza treść tego przepisu, aczkolwiek doprecyzowuje, iż w ramach wolności sumienia i religii rodzicom przysługuje prawo do zapewnienia dzieciom wychowywania moralnego i religijnego, które jako takie mieści się wszak w sformułowaniu art. 48 ust. 1 zd. 1. Mimo zbieżności treści obu przepisów, nie należy oceniać krytycznie dwukrotnego gwarantowania przez ustrojodawcę prawa rodziców do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami – i literalnego zaakcentowania, że analizowane wychowanie obejmuje również sferę religijną i moralną – ponieważ jest ono niezwykle istotne z punktu widzenia poszanowania praw człowieka, jak i ważne w społeczeństwie demokratycznym oraz państwie realizującym zasadę pomocniczości (rodzina to także wspólnota). W świetle komentowanego ustępu wypada podkreślić, iż odesłanie do art. 48 ust. 1 oznacza również nakaz odpowiedniego stosowania art. 48 ust. 1 zd. 2, który statuuje, że wychowanie dziecka w zgodzie z przekonaniami rodziców powinno uwzględniać stopień jego dojrzałości, a także jego wolność sumienia i wyznania oraz przekonania. Dyrektywa ta dotyczy zatem także wychowywania dziecka zgodnie z przekonaniami moralnymi i religijnymi rodziców.”[28]

Rodzice nie muszą podzielać linii ideologicznej „Tęczowego Piątku” i żadna organizacja pozarządowa nie ma prawa negować ich przekonań oraz koncepcji wychowawczych. Warto zwrócić uwagę na to, że „Tęczowy Piątek” może mieć charakter represyjny: w ramach odwetu za brak ideologiczno-politycznego wsparcia rodziców dla pewnych środowisk, te ograniczą rodzicom ich konstytucyjne prawa.

Innym przepisem naruszonym przez „Tęczowe Piątki” jest art. 72 ust. 1 Konstytucji. Przepis ten ma chronić dzieci przed demoralizacją. Aspekty wulgarno-seksualne mogą mieć demoralizujący charakter, w szczególności, gdy propaguje się wczesne obcowanie płciowe. Jest to sprzeczne z powszechnie przyjętymi normami prawnymi:

„Ochrona dziecka przed demoralizacją. Pod pojęciem demoralizacji należy rozumieć wszelkie działanie antywychowawcze, w szczególności prowadzące do lekceważenia norm społecznych (zwłaszcza prawnych i moralnych). Dobro dziecka uwzględniają tu zwłaszcza przepisy KK, penalizując takie czyny, jak: rozpijanie małoletniego (art. 208 KK) czy porzucenie (art. 210 KK). Ochronę dziecka przed demoralizację przewiduje również ustawa z 26.10.1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich (tekst jedn. Dz.U. z 2014 r. poz. 382 ze zm.).”[29]

Posiadanie dużej ilości partnerów seksualnych i częsta ich zmiana jest bezsprzecznie powszechnie przyjęte za niemoralne. Będzie to oczywistym efektem wprowadzenia przymusowej edukacji seksualnej, czego m.in. domaga się „Tęczowy Piątek”. Należy zwrócić uwagę, że różnego rodzaju organizacje radykalnie lewicowe, np. „Dziewuchy Dziewuchom” popierają oraz propagują prostytucję jako normalne zajęcie lub praca[30]. Większość propagatorów „Tęczowego Piątku” również była jawnie zaangażowana w obronę mężczyzny o pseudonimie Margot[31] (podejrzany o dokonanie kilku przestępstw na przełomie lipca i sierpnia 2020 r.). Margot jest osobą anormatywną, ten mężczyzna żyje w związku poligamicznym (z dwiema kobietami)[32]. Jest to powszechnie nieakceptowane. Społeczną normą (zarówno w związkach hetero-, jak i homoseksualnych) jest monogamia. Związki poligamiczne łączą się często ze zdradami, przemocą, zaburzeniami psychicznymi itd.

Środowiska wspierające „Tęczowy Piątek”, takie jak stowarzyszanie „Miłość Nie Wyklucza”[33] postulują antykonstytucyjną reformę prawa rodzinnego, poprzez usunięcie z aktów prawnych pojęć takich, jak „żona”, „matka”, „mąż”, „ojciec”. Poniższa tabela jest porównanie obecnego stanu prawnego (Kodek rodzinny i opiekuńczy) z projektem nowelizacji tego Kodeksu, tj. projektem ustawy autorstwa stowarzyszenia „Miłość Nie Wyklucza”[34].

*Kodeks rodzinny i opiekuńczy*	*Projekt ustawy o równości małżeńskiej, tj. postulowana nowelizacja Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego*
Art. 1 § 1 Małżeństwo zostaje zawarte, gdy mężczyzna i kobieta jednocześnie obecni złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński.	Art. 1 § 1 Małżeństwo zostaje zawarte, gdy dwie jednocześnie obecne osoby różnej lub tej samej płci złożą przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego oświadczenia, że wstępują ze sobą w związek małżeński.
Art. 7 § 2 Kierownik urzędu stanu cywilnego zapytuje mężczyznę i kobietę, czy zamierzają zawrzeć ze sobą małżeństwo, a gdy oboje odpowiedzą na to pytanie twierdząco, wzywa ich do złożenia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński oraz oświadczeń w sprawie nazwisk małżonków i ich dzieci.	Art. 7 § 2 Kierownik urzędu stanu cywilnego zapytuje osoby zamierzające zawrzeć małżeństwo, czy chcą zawrzeć ze sobą małżeństwo, a gdy obie odpowiedzą na to pytanie twierdząco, wzywa je do złożenia oświadczeń o wstąpieniu w związek małżeński oraz oświadczeń w sprawie nazwisk małżonków i ich dzieci.
Art. 90¹ Nazwisko dziecka utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka albo przez połączenie nazwiska jednego z rodziców z nazwiskiem jego małżonka, od którego dziecko nie pochodzi, nie może składać się z więcej niż dwóch członów; w skład nazwiska dziecka wchodzą pierwsze człony nazwisk podlegających połączeniu, chyba że w wyniku połączenia powstałoby nazwisko, którego człony są jednakowe.	Art. 90¹ Nazwisko dziecka utworzone przez połączenie nazwisk jego rodziców albo przez połączenie nazwiska jednego z rodziców z nazwiskiem jego małżonka, od którego dziecko nie pochodzi, nie może składać się z więcej niż dwóch członów; w skład nazwiska dziecka wchodzą pierwsze człony nazwisk podlegających połączeniu, chyba że w wyniku połączenia powstałoby nazwisko, którego człony są jednakowe.

Środowiska wspierające „Tęczowy Piątek” dążą do usunięcia podstawowych pojęć, które wynikają już z czasów prawa rzymskiego. Projekt ustawy autorstwa stowarzyszenia „Miłość Nie Wyklucza” stopniowo w coraz bardziej radykalny sposób dekonstruuje instytucję rodziny. O ile „Tęczowy Piątek” ma osłabić relacje rodzinne, o tyle jego rozszerzenia mają je zlikwidować w sferze prawnej.

„Tęczowy Piątek” stanowi również zagrożenie z perspektywy art. 95 § 3 ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (dalej k.r.o.). Stosownie do tego przepisu rodzice powinni sprawować swoją władzę rodzicielską zgodnie z dobrem dziecka i interesem społecznym[35]. Zagrożenie wynikające z „Tęczowego Piątku” opiera się na globalnej zmianie koncepcji interesu społecznego. Przepis art. 95 § 3 k.r.o. zestawia w koniunkcji (iloczyn logiczny) pojęcia „dobra dziecka” i „interesu społecznego”. Inaczej mówiąc niemożliwe jest istnienie „dobra dziecka” bez zaistnienia „interesu społecznego” oraz nie ma możliwości istnienia „interesu społecznego” bez zaistnienia „dobra dziecka”. Kwestią kłopotliwą jest refleksja tego, kto decyduje o tym, czym jest „interes społeczny”. Jeżeli „Tęczowy Piątek” zostanie uznany za „interes społeczny”, to rodzicie, którzy nie wyrażają zgody na jego organizację automatycznie spowodują zagrożenie dla zaistnienia „dobra dziecka”. W tym przypadku sąd – stosownie do art. 109 k.r.o.[36] – będzie musiał zareagować, tj. wydać stosowne zarządzenia (postanowienia). Wówczas przepisy k.r.o. zamiast pomagać rodzicom staną się normami represyjnymi. (Warto zwrócić uwagę, że zmieniono wykładnię art. 138 ustawy – Kodeks wykroczeń, by spełniał funkcję represyjną wobec osób nieprzychylnych lewicowym aktywistom, co zakończyło się stwierdzeniem – przez Trybunał Konstytucyjny – niegodności części przepisu z Konstytucją[37]). Inaczej mówiąc: rodzice, którzy przeciwstawią się „Tęczowemu Piątkowi” zostaną za to ukarani. W tym przypadku „Tęczowy Piątek” może stanowić zagrożenie represyjne oraz zwyczajnie dyskryminować ludzi, którzy są przeciwni seksualizacji własnego potomstwa. W ramach walki z dyskryminacją „Tęczowy Piątek” sam będzie dyskryminować (przypomina to tzw. „dyskryminację pozytywną”[38]). „Tęczowy Piątek” może powoływać się na brak równych praw, co nie jest prawdą biorąc pod uwagę obecny polski porządek prawny[39]. „Tęczowy Piątek” również realizuje (uważanej za niezgodną z Konstytucją Konwencji Stambulskiej[40]), np.:

(Konwencja Stambulska) Artykuł 12 ust. 1 Strony podejmą konieczne środki by promować zmianę społecznych i kulturowych wzorców zachowań kobiet i mężczyzn w celu wykorzenienia uprzedzeń, zwyczajów, tradycji oraz innych praktyk opartych na idei niższości kobiet lub na stereotypowych rolach kobiet i mężczyzn.

(Konstytucja Rzeczypospolitej)

Art. 2 Rzeczpospolita Polska jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej.

Art. 18 Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 25 ust. 2 Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę ich wyrażania w życiu publicznym.

Art. 33 ust. 1 Kobieta i mężczyzna w Rzeczypospolitej Polskiej mają równe prawa w życiu rodzinnym, politycznym, społecznym i gospodarczym.

(Konwencja Stambulska) Artykuł 14 ust. 1 Strony podejmą, gdy to stosowne, konieczne działania by wprowadzić do programów nauczania na wszystkich etapach edukacji, dostoswane do etapu rozwoju uczniów treści dotyczące równości kobiet i mężczyzn, niestereotypowych ról społeczno-kulturowych, wzajemnego szacunku, rozwiązywania konfliktów międzyludzkich bez uciekania się do przemocy, przemocy wobec kobiet ze względu na płeć oraz gwarancji nienaruszalności osoby.

ust. 2 Strony podejmą konieczne działania by promować zasady, o których mowa w ustępie 1, w ramach nieformalnego nauczania, jak również w ramach działalności sportowej, kulturalnej i rekreacyjnej oraz w mediach.

Art. 48 ust. 1 Rodzice mają prawo do wychowania dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami. Wychowanie to powinno uwzględniać stopień dojrzałości dziecka, a także wolność jego sumienia i wyznania oraz jego przekonania.

Art. 53 ust. 3 Rodzice mają prawo do zapewnienia dzieciom wychowania i nauczania moralnego i religijnego zgodnie ze swoimi przekonaniami. Przepis art. 48 ust. 1 stosuje się odpowiednio.

„Tęczowy Piątek” wpisuje się w postanowienia, uznawanej za sprzeczną z Konstytucją, Konwencji Stambulskiej. Promuje (wśród dzieci) zmianę postaw społecznych, w celu wykorzenienia katolickiej kultury społecznej. „Tęczowy Piątek” również może być „instrumentem” art. 14 Konwencji Stambulskiej. Ma to być „nieformalne” nauczanie na wszystkich etapach edukacji (również w przedszkolu). Czym są niestereotypowe role płciowe? Jak wyżej wskazano mogą dotyczyć takich kwestii jak przebieranie chłopców w spódnice. Innym zagrożeniem płynącym z „niestereotypowych ról płciowych” propagowanych przez „Tęczowe Piątki” są działania trans-aktywistów, którzy zajmują się nielegalną dystrybucją środków farmakologicznych. Środki te mają na celu – ogólnie mówiąc – zmianę płci u dzieci (w lewicowej nowomowie „korektę płci”[41]). Waldemar Krysiak, który ujawnił ten proceder stał się ofiarą ataków ze stron sprzyjających „Tęczowemu Piątkowi”[42]. Tzw. „transpłciowość” dotyka – według redakcji queer.pl” również 6 letnie dzieci, tj. 6 letnie dzieci są w stanie stwierdzić o własnej transpłciowości:

„Tłumaczy transpłciowa modelka Maxine Heron, ujawniona od 6 roku życia

Z okazji kończącego się Tygodnia Widoczności Osób Transpłciowych ujawniona modelka Maxine Heron tłumaczy, jak istotne jest wsparcie rodziców dzieci transpłciowych. Sama ujawniła się swojej mamie, kiedy miała sześć lat, i wciąż powtarza, jakie miała szczęście – nie wszyscy rodzice są bowiem pozytywnie nastawieni, kiedy dzieci chcą wyrażać siebie. Maxine tłumaczy, że to powinno się zmienić.”[43]

W 2015 r. został zawetowany projekt ustawy z dnia 10 września 2015 r. o uzgodnieniu płci[44]. W uzasadnieniu Prezydent stwierdzał, że wedle przepisów projektu płeć będzie można zmieniać więcej niż jeden raz. Projekt ustawy ten dopuszczał zmianę płci, a następnie zawarcie związku małżeńskiego z osobą tej samej płci (biologicznej), co umożliwiało parom de facto jednopłciowym (de iure heteroseksualnym) adopcję dzieci. W samym zaś projekcie ustawy w art. 2 pkt. 1) stwierdza się, że płeć nie jest obiektywna, a jest subiektywna, tzw. „Tożsamość płciowa”. W art. 11 projektu stwierdza się, że od chwili „zmiany” („uzgodnienia płci”) dochodzi do zmian w prawie, tj. mężczyzna staje się kobietą lub kobieta mężczyzną i z tego wynikają odpowiednie konsekwencje prawne:

„Art. 2.

Ilekroć w ustawie jest mowa o:

tożsamości płciowej – należy przez to rozumieć utrwalone, intensywnie odczuwane doświadczanie i przeżywanie własnej płciowości, która odpowiada lub nie płci wpisanej do aktu urodzenia; […]

Art. 11.

Z chwilą uprawomocnienia się postanowienia uwzględniającego wniosek o uzgodnienie płci wszystkie prawa i obowiązki zależne od przynależności do danej płci wynikają z płci określonej w tym postanowieniu.”[45]

W uzasadnieniu odmowy podpisania projektu ustawy Prezydent zwraca uwagę na takie kwestie, jak medycyna oraz psychologia, a także utrwalone normy społeczne. Aspekty mniejszościowych inklinacji seksualnych nie mogą być trywializowane do prostych procedur, czy przejściowych mód. Tak delikatna materia nie może być redukowana do prostych poradników, „Tęczowego Piątku” czy manifestacji politycznych, tj. tzw. „Marszów Równości”:

„Dzieci pochodzą od określonych rodziców- od matki i od ojca. Matką dziecka może być tylko kobieta, a ojcem- mężczyzna. Znaczenie rzeczywistej, determinowanej biologicznie więzi między dzieckiem i jego matką oraz dzieckiem i jego ojcem zostało podkreślone w przepisach o macierzyństwie i ojcostwie. Prawo polskie, zarówno w Konstytucji, jak i w kodeksie rodzinnym i opiekuńczym uznaje małżeństwo za związek kobiety i mężczyzny. […] Konieczne jest uwzględnianie obiektywnych ocen medycznych. Konieczna wydaje się weryfikacja życiowa nowej roli płciowej potwierdzająca trwałość i nieodwracalność poczucia przynależności do płci przeciwnej. W przeciwnym wypadku ustawa będzie miała zastosowanie nie tylko do osób cierpiących na transseksualizm, ale także do wszystkich innych, których subiektywne zaburzenia tożsamości płciowej pozwalać będą na kwestionowanie wpisów metrykalnych. […] Podstawą dla funkcjonowania człowieka jest tożsamość płciowa, czyli świadomość bycia kobietą lub mężczyzną. Przynależność do określonej płci wywołuje konsekwencje prawne w sferze skutków osobistych, rodzinnych i społecznych. Akt prawny określający procedurę dostosowania płci wskazanej w akcie urodzenia do płci odczuwanej powinien uwzględniać możliwe konsekwencje tak istotnej zmiany w życiu człowieka, i to zarówno dla zdarzeń występujących przed zmianą płci, jak i po uprawomocnieniu się postanowienia sądu.”[46]

„Tęczowy Piątek” może właśnie mieć negatywny wpływ na postrzeganie własnej płciowości oraz negowanie jej niezmienności. Jak wyżej wskazano lewicowe media propagują zmianę płci u dzieci. „Tęczowy Piątek” neguje tożsamość małżeństwa jako związku kobiety i mężczyzny. Należy wziąć pod uwagę to w kontekście „Tęczowego Piątku” i wyżej wskazanego projektu ustawy. Być może środowiska stojące za „Tęczowym Piątkiem” z racji niemożliwości przeforsowania swoich postulatów legalnie, wybrały taktykę niekonstytucyjną.

Inna organizacja wspierająca „Tęczowy Piątek” również zajmuje się nielegalną dystrybucją środków farmakologicznych (służących przerwaniu ciąży) oraz pomagającej kobietom wyjeżdżać za granicę w celu wykonywania aborcji[47] (co może naruszać art. 152 § 2 ustawy – Kodeks karny, same sprawczynie przyznają się do pomocy w ponad 1400 aborcjach). Cytując Aborcyjny Dream Team:

„Dziś tęczowy piątek. Jesteśmy z Wami i z tej okazji przypominamy, że dostęp do aborcji to również kwestia ważna dla osób nieheteronormatywnych – lesbijek, osób biseksualnych, panseksualnych, aseksualnych oraz osób trans i niebinarnych. […]

<<Kobiety nie są jedynymi osobami, które mają aborcje i które ich potrzebują. Potrzebują jej meżczyźni trans, osoby niebinarne i te, które nie identyfikują się jako kobiety. Potrzebujemy dostępu do aborcji. I ważne jest, aby nasz głos w dyskusji na temat dostępu był słyszalny.>>

Chcemy, aby młodzież wiedziała, że dostęp do aborcji to nie jest kwestia praw cis heteroseksualnych kobiet, ale wszystkich osób, które niezależnie od swojej orientacji i tożsamości mogą zajść w ciążę i mogą potrzebować aborcji.”[48]

„Tęczowy Piątek” jak widać może służyć też fanatykom „Kultu Przerwań” ideologiczno-aborcyjną indoktrynację młodzieży, do czego autorki wpisu się przyznają. Należy zwrócić uwagę, że aborcyjno-tęczowa propaganda doprowadzi do złamania art. 48 ust. 1 w zw. z art. 53 ust. 3 Konstytucji. W tej materii można przyjąć, że „Tęczowy Piątek” ma wymiar radykalnie antychrześcijański. Aborcje, zmiana płci, związki jednopłciowe, obejście prawa oświatowego – to wszystko zawiera się w „Tęczowym Piątku”[49].

„Tęczowy Piątek” jest naruszeniem Praw Człowieka, w szczególności prawa rodziców do wychowywania i ochrony swoich dzieci. „Tęczowy Piątek” jest czymś innym, niż głoszą jego nieoficjalni organizatorzy. Jest to autoekspresja „nowych bogów” konstruujących nowe społeczeństwo… Adekwatnym cytatem zwieńczającym ten tekst, mogą być słowa świętego Augustyna z Hiponny:

„[…] dusza ludzka, która porzuciła Boga, im więcej będzie miłować prywatne zaszczyty i władzę, tym bardziej będzie podlegała władzom, co czerpią radość ze swej niezależności i pragną, aby ludzie czci je jak bogów.” – Augustyn z Hiponny, „Księga osiemdziesięciu trzech kwestii”, przekł. I. Radziejowska, Wydawnictwo Marek Derewiecki, Kęty 2012, s. 277.

[1] Wydruk informacji pełnych Centralnej Informacji Krajowego Rejestru Sądowego (stan na dzień 18.09.2020), nr KRS 0000111209.

[2] „Pozwólmy chłopcom nosić spódnice jako cześć szkolnego mundurka” –

https://queer.pl/news/202457/pozwolmy-chlopcom-nosic-spodnice-jako-czesc-szkolnego-mundurka

[dostęp 18.09.2020].

[3] „Katolickie szkoły w Irlandii będą musiały uczyć o LGBT” – https://queer.pl/news/202210/katolickie-szkoly-w-irlandii-beda-musialy-uczyc-o-lgbt [dostęp 18.09.2020].

[4] https://kph.org.pl/teczowy-piatek-pytania-i-odpowiedzi/ [dostęp 18.09.2020].

[5] A. Balicki, M. Pyter, Prawo oświatowe. Komentarz, Warszawa 2017.

[6] „My rodzice. Pytania i odpowiedzi rodziców lesbijek, gejów i osób biseksualnych”, przekł. K. Gajewska, K. Remin, Kampania Przeciw Homofobii, Warszawa 2011, s. 15.

[7] Tamże, s. 17.

[8]https://kph.org.pl/wp-content/uploads/2015/04/Ramie%CC%A8-w-ramie%CC%A8-po-ro%CC%81wnos%CC%81c%CC%81.pdf

[dostęp 18.09.2020].

[9]https://kph.org.pl/wp-content/uploads/2018/10/M%C5%82odzie%C5%BC-LGBTQ-mo%C5%BCe-na-mnie-liczy%C4%87.pdf [dostęp 18.09.2020].

[10] Druk nr 458. Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy – Prawo oświatowe. Data pisma: 03.07.2020. https://www.sejm.gov.pl/sejm9.nsf/druk.xsp?nr=458 [dostęp 18.09.2020].

[11] Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Kielcach z dnia 30 września 2019 r. II SA/Ke 650/19; Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Poznaniu z dnia 16 kwietnia 2020 r. II SA/Po 188/20; Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Krakowie z dnia 23 czerwca 2020 r. III SA/Kr 105/20; Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Krakowie

z dnia 24 czerwca 2020 r. III SA/Kr 360/20; Postanowienie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Krakowie z dnia 6 lipca 2020 r. III SA/Kr 316/20.

[12] Uchwała Nr V/52/2019 Rady Gminy Lipinki z dnia 12 kwietnia 2019 r. w sprawie podjęcia deklaracji „Gmina Lipinki wolna od ideologii «LGBT»”, https://bip.malopolska.pl/uglipinki,a,1594999,uchwala-nr-v522019-rady-gminy-lipinki-z-dnia-12-kwietnia-2019-r-w-sprawie-podjecia-deklaracji-gmina-.html [dostęp 18.09.2020].

[13] Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 17 września 2020 r. w sprawie wniosku dotyczącego decyzji Rady w sprawie stwierdzenia wyraźnego ryzyka poważnego naruszenia przez Rzeczpospolitą Polską zasady praworządności (COM(2017)0835 –2017/0360R(NLE)), pkt. 54-62,

https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/TA-9-2020-0225_PL.pdf [dostęp 18.09.2020].

[14]https://kph.org.pl/oswiadczenie-studentow-ek-uniwersytetu-slaskiego-chcemy-uniwersytetu-wolnego-od-nienawisci/ [dostęp 18.09.2020].

[15] https://kph.org.pl/teczowy-piatek-sprawdzamy-jak-bylo-czyli-podsumowanie-akcji/ [dostęp 18.09.2020].

[16]https://queer.pl/news/203682/szwedzki-rzad-przeznacza-pieniadze-na-pokazy-drag-queen-dla-dzieci

[dostęp 18.09.2020].

[17] https://queer.pl/news/204383/ataki-na-matke-8-letniego-niebinarnego-dziecka [dostęp 18.09.2020].

[18] https://queer.pl/news/203020/poznan-drag-queen-lola-czyta-dzieciom-bajki [dostęp 18.09.2020].

[19] „W obszernym uzasadnieniu skargi wskazano m.in., że organy administracji dokonały błędnej wykładni art. 18 Konstytucji RP, stanowiącego, iż: <<Małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, rodzina, macierzyństwo i rodzicielstwo znajdują się pod ochroną i opieką Rzeczypospolitej Polskiej>>, wywodząc z jego treści, że w polskim porządku prawnym wyłączona jest możliwość zawarcia małżeństwa przez dwie osoby tej samej płci, oraz że przepis ten w sposób oczywisty i jednoznaczny definiuje małżeństwo jako związek kobiety i mężczyzny, wyłączając tym samym możliwość istnienia w polskim porządku prawnym małżeństw jednopłciowych. Skarżący wskazali, iż z literalnego odczytania rzeczonego przepisu Konstytucji RP wynika jedynie, że małżeństwo różnopłciowe, obok innych instytucji jak: rodzina czy macierzyństwo, korzysta ze szczególnej ochrony i opieki ze strony Państwa, nie definiuje jednak małżeństwa, a w szczególności nie definiuje go jako sformalizowanego związku pomiędzy osobami różnych płci. Przepis ten nie wyłącza także istnienia i uznawania przez Państwo małżeństw jednopłciowych.” – Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 08.01.2019, IV SA/Wa 2618/18.

[20] K. Motyka, „Wprowadzenie” [w:] „Prawo do małżeństwa na progu XXI wieku”, pod. red. K. Motyki, wydawnictwo KUL, Lublin 2016, s. 8; A. Mączyński, „Prawo do zawarcia małżeństwa w świetle Konstytucji RP”, [w:] „Prawo do małżeństwa na progu XXI wieku”, pod. red. K. Motyki, Wydawnictwo KUL, Lublin 2016, s. 18.

[21] T. Sokołowski, „Prawo do zawarcia małżeństwa jako sytuacja rodzinnoprawna”, [w:] „Prawo do małżeństwa na progu XXI wieku”, pod. red. K. Motyki, Wydawnictwo KUL, Lublin 2016, s. 24

[22]http://codziennikfeministyczny.pl/desperak-teczowy-piatek-mlodziez-wszechpolska-ordo-iuris/

[dostęp 18.09.2020].

[23] T. Sokołowski, „Prawo do zawarcia małżeństwa jako sytuacja rodzinnoprawna”, [w:] „Prawo do małżeństwa na progu XXI wieku”, pod. red. K. Motyki, Wydawnictwo KUL, Lublin 2016, s. 28-29.

[24] M. Safjan, L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, Warszawa 2016.

[25] M. Safjan, L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, Warszawa 2016.

[26] M. Safjan, L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, Warszawa 2016.

[27] W sprawie art.53 Konstytucji RP por. https://fideidefensor.pl/2020/06/19/zarys-tresci-art-53-konstytucji-rzeczypospolitej/ [dostęp 18.09.2020].

[28] M. Safjan, L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, Warszawa 2016.

[29] M. Safjan, L. Bosek (red.), Konstytucja RP. Tom I. Komentarz do art. 1–86, Warszawa 2016.

[30] https://www.facebook.com/dziewuchydziewuchom/posts/4335270369881278?__tn__=-R [dostęp 18.09.2020].

[31] https://kph.org.pl/polski-stonewall-oswiadczenie-kph-ws-protestow-przeciw-upolitycznionemu-aresztowaniu-aktywistki-lgbt-i-brutalnym-represjom-policyjnym/; https://kph.org.pl/zaapeluj-o-zwolnienie-margot-z-aresztu/ [dostęp 18.09.2020].

[32]https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/spoleczenstwo/1969864,1,margot-dla-polityki-nie-bede-grzeczna-nie-chce-byc-symbolem.read [dostęp 18.09.2020].

[33] https://www.facebook.com/Miloscniewyklucza/posts/2237857922901482 [dostęp 18.09.2020].

[34] https://mnw.org.pl/biblioteczka/projekt-ustawy-o-rownosci-malzenskiej-z-uzasadnieniem/ [dostęp 18.09.2020].

[35]https://fideidefensor.pl/2020/05/22/adam-k-reinterpretacja-art-95-%c2%a7-3-kodeksu-rodzinnego-i-opiekunczego1-oraz-zwiazane-z-nia-zagrozenia/ [dostęp 21.09.2020].