Blog

Wiele osób twierdzi, że przedstawiciele społeczności osób nieheteroseksualnych nie mają w Polsce równych praw. Jest to nieprawda. To kłamstwo ma na celu antagonizowanie różnych grup społecznych i prowadzenie do konfliktu, z którego korzyść finansową czerpią różne grupy wpływów oraz nacisków.

I

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej

Już pierwszy artykuł Konstytucji stwierdza, że „[Art. 1.] Rzeczpospolita Polska jest dobrem wspólnym wszystkich obywateli.” WSZYSTKICH, a nie tylko pewnej oznaczonej grupy.

W Konstytucji stwierdza się również, że „[Art. 25. 2.] Władze publiczne w Rzeczypospolitej Polskiej zachowują bezstronność w sprawach przekonań religijnych, światopoglądowych i filozoficznych, zapewniając swobodę ich wyrażania w życiu publicznym.” Znaczy to tyle, że Każdy Człowiek ma prawo uznawać taki system filozoficzny i światopoglądowy, jaki uzna za właściwy. Rzeczpospolita nie potępia żadnego legalnego (homoseksualizm i inne aspekty nieheteronoramtywności nie są nielegalne). Neutralność zakłada nieingerowanie w określony (w tym queer’owy) styl życia. Związany z tym jest: „[Art. 53. 1.] Każdemu zapewnia się wolność sumienia i religii.”, który pozwala każdemu żyć w zgodzie z jego własnym sumieniem. Polska nie jest państwem wyznaniowym i nie ma żadnego potępienia homoseksualizmu i innych ze strony Rzeczypospolitej Polskiej.

Konstytucja również za pośrednictwem art. 32 broni osób nieheteroseksualnych poprzez delegalizację dyskryminacji na poziomie konstytucyjnym. Również zwraca się uwagę na równość wszystkich obywateli wobec prawa. „[Art. 32. 1.] Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. 2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.” Absolutnie nie ma możliwości, by ktokolwiek był stygmatyzowany przez władze publiczne z powodu swojej orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej.

Niezależnie od preferencji płciowych, każdy ma prawo w Polsce prowadzić własne przedsiębiorstwo, chyba że zabronił mu tego sąd lub ustawa szczególna. Zwraca na to uwagę „[Art. 20.] Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego Rzeczypospolitej Polskiej.” Założenie przedsiębiorstwa jest całkowicie legalne i nie może być ograniczane z powodu nieheteroseksualnego stylu życia.

Każdy Człowiek ma prawo do życia. Nikt nie może być tego prawa pozbawiony z jakichkolwiek powodów. Słowo „Każdy” rozumie się jako ogół ludzkości, w tym osoby nieheteroseksualne. „[Art. 38.] Rzeczpospolita Polska zapewnia każdemu człowiekowi prawną ochronę życia.” Związany z tym jest inny przepis Konstytucji, który gwarantuje osobom LGBTQIAP+ nietykalność osobistą: „[Art. 41. 1.] Każdemu zapewnia się nietykalność osobistą i wolność osobistą.”. Nietykalność i wolność związane są z poprzednimi przepisami Konstytucji gwarantującymi swobodny wybór stylu życia oraz autonomicznych decyzji, jak uformować zakres fizyczny, psychiczny, a także ekonomiczny swojego „ja”.

„[Art. 47.] Każdy ma prawo do ochrony prawnej życia prywatnego, rodzinnego, czci i dobrego imienia oraz do decydowania o swoim życiu osobistym.” Przepis ten gwarantuje osobom LGBTQAIP+ całkowitą ochronę ich rodzin. Nikt nie ma prawa ingerować w życie dwóch osób, które preferują nieheteroseksualne związki, nikt nie może naruszać ich dóbr osobistych w postaci ich związku, a także wspólnego gospodarstwa domowego, jakie prowadzą. Nikt nie może też ujawnić ich preferencji wbrew ich woli. Państwo gwarantuje im nienaruszalność ich własnego prywatnego życia. Związany z tym jest „[Art. 50.] Zapewnia się nienaruszalność mieszkania.”, który zabrania naruszania miru domowego osób LGBTQIAP+.

Osoby nieheteronormatywne mają pełnię praw politycznych, w szczególności mają prawo manifestować swoje poglądy, jak stanowi „[Art. 57.] Każdemu zapewnia się wolność organizowania pokojowych zgromadzeń i uczestniczenia w nich.” Nikt w Polsce nie zakazał tzw. Marszów Równości i nikt tego zrobić nie może. Z powyższym prawem Konstytucja wiąże następny przepis: „[Art. 58. 1.] Każdemu zapewnia się wolność zrzeszania się.” Podobnie jak w przypadku działalności gospodarczej, tak też w sferze NGO’sów, osoby LGBT+ mają prawo zrzeszać się i tworzyć fundacje, stowarzyszenia, spółki itd. Nie ma możliwości zakazania tego wyłącznie ze względu na orientację seksualną lub tożsamość płciową.

Osoby nieheteroseksualne mają pełne prawo do ochrony zdrowia o czym stanowi: „[Art. 68. 1.] Każdy ma prawo do ochrony zdrowia.” W szczególności dotyczy to ich zdrowia związanego zarówno z kwestiami wynikającymi ze aktywności quasi-prokreacyjnej, jak i innych niezwiązanych z relacją aspektów.

II

Prawo cywilne

Osoby nieheteronormatywne mają zapewnione prawa podmiotowe i wynikające z nich dobra osobiste. „[Art. 23.] Dobra osobiste człowieka, jak w szczególności zdrowie, wolność, cześć, swoboda sumienia, nazwisko lub pseudonim, wizerunek, tajemnica korespondencji, nietykalność mieszkania, twórczość naukowa, artystyczna, wynalazcza i racjonalizatorska, pozostają pod ochroną prawa cywilnego niezależnie od ochrony przewidzianej w innych przepisach. [Art. 24. § 1.] Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone cudzym działaniem, może żądać zaniechania tego działania, chyba że nie jest ono bezprawne. W razie dokonanego naruszenia może on także żądać, ażeby osoba, która dopuściła się naruszenia, dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie. Na zasadach przewidzianych w kodeksie może on również żądać zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny. [§ 2.] Jeżeli wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa, poszkodowany może żądać jej naprawienia na zasadach ogólnych.” Życie rodzinne oraz orientacja seksualna, a także tożsamość płciowa to również dobra osobiste. Przepis art. 23 k.c. ma charakter wyliczenia przykładowego. Więź osobista, tj. związek podlega ochronie prawnej! Tak samo jak własna prywatność oraz swoje skłonności seksualne. Osoby LGBTQIAP+ mają prawo dochodzić swoich praw w sądach cywilnych.

W przypadku dziedziczenia, to osoby nieheteroseksualne są bardzo często w tej samej sytuacji, w której są osoby heteroseksualne żyjące w związku niezarejestrowanym. Mają taką samą możliwość sporządzenia testamentu. „[Art. 944. § 1.] Sporządzić i odwołać testament może tylko osoba mająca pełną zdolność do czynności prawnych”. Osoby LGBTQIAP+ mają prawo do sporządzenia testamentu. Sporządzenie testamentu holograficznego nic nie kosztuje: „[Art. 949. § 1.] Spadkodawca może sporządzić testament w ten sposób, że napisze go w całości pismem ręcznym, podpisze i opatrzy datą.” Osoby pozostając w związku jednopłciowym nie są w gorszej sytuacji od reszty społeczeństwa. Inny przepis stwierdza, że: „[Art. 950.] Testament może być sporządzony w formie aktu notarialnego.”. Wówczas para jednopłciowa zabezpiecza swoją wolę w sposób urzędowy, o wyłącza dziedziczenie testamentowe.

[spółka cywilna] Jeżeli chodzi o kwestie majątkowe regulowane w trakcie życia, to doskonałym rozwiązaniem jest spółka cywilna. „[Art. 860. § 1.] Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów. [§ 2.] Umowa spółki powinna być stwierdzona pismem.”. Całkowicie pasuje to do prowadzenia wspólnego gospodarstwa domowego. Umowa spółki cywilnej nie wymaga od wszystkich wspólników (partnerów) wkładu własnego w postaci pieniędzy, może to być świadczenie usług, np. zajmowanie się domem: „[Art. 861. § 1.] Wkład wspólnika może polegać na wniesieniu do spółki własności lub innych praw albo na świadczeniu usług. [§ 2.] Domniemywa się, że wkłady wspólników mają jednakową wartość” Jest to odpowiednik przepisu art. 27 k.r.o. w przypadku małżeństwa w rozumieniu konstytucyjnym. Podobnie jak małżonkowie w rozumieniu k.r.o. związek partnerski oparty o spółkę cywilną wymaga odpowiedzialności solidarnej: „[Art. 864.] Za zobowiązania spółki wspólnicy odpowiedzialni są solidarnie.”, co znaczy, że jeden partner wspierać może drugiego. Spółka cywilna pełniąca funkcję związku jednopłciowego zarejestrowanego normuje też kwestie reprezentacji identycznie jak w małżeństwie w rozumieniu konstytucyjnym: „[Art. 866.] W braku odmiennej umowy lub uchwały wspólników każdy wspólnik jest umocowany do reprezentowania spółki w takich granicach, w jakich jest uprawniony do prowadzenia jej spraw.” Spółka cywilna normuje większość rzeczy w sposób podobny, jak małżeństw w rozumieniu konstytucyjnym. Sfera ekonomiczna jest całkowicie zabezpieczona dla osób LGBT+, które chciałyby wspólnie prowadzić własne gospodarstwo domowe.

III

Prawo rodzinne i opiekuńcze

Prawo rodzinne wskazuje, kiedy można ograniczyć i pozbawić władzy rodzicielskiej. „[Art. 109 § 1.] Jeżeli dobro dziecka jest zagrożone, sąd opiekuńczy wyda odpowiednie zarządzenia.”. Zagrożeniem dobra dziecka nie jest sam homoseksualizm jego biologicznego rodzica. Tym bardziej Sąd opiekuńczy nie może pozbawić kogoś takiego władzy rodzicielskiej ani zakazać kontaktów. Osoby LGBT+ mają prawo i obowiązek (stosownie do art. 113 k.r.o.) utrzymywać kontakt z własnymi dziećmi. Nikt nie rozpocznie kampanii odbierania dzieci ponieważ byłoby to sprzeczne z Konstytucją oraz Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym.

IV

Prawo pracy

Prawo pracy na każdym etapie stosunku pracy (od zawarcia przez trwanie po rozwiązanie) chroni osoby nieheteronormatywne przed dyskryminacją w zatrudnieniu. Stanowi o tym  ustawa: „[Art. 18^3a § 1] Pracownicy powinni być równo traktowani w zakresie nawiązania i rozwiązania stosunku pracy, warunków zatrudnienia, awansowania oraz dostępu do szkolenia w celu podnoszenia kwalifikacji zawodowych, w szczególności bez względu na płeć, wiek, niepełnosprawność, rasę, religię, narodowość, przekonania polityczne, przynależność związkową, pochodzenie etniczne, wyznanie, orientację seksualną, zatrudnienie na czas określony lub nieokreślony, zatrudnienie w pełnym lub w niepełnym wymiarze czasu pracy.”. Żaden pracodawca nigdy nie może dyskryminować kogokolwiek z przyczyn dotyczących orientacji seksualnej lub tożsamości płciowej. Dyskryminowanie kogoś za bycie osobą nieheteronormatywną jest bezprawne i powinno być weryfikowane w sądach pracy. Żadna dyskryminacja nie jest dopuszczalna, ani bezpośrednia ani pośrednia.

V

Informacja medyczna oraz odwiedziny w szpitalu

Stosownie do art. 26 ustawy o prawach pacjenta informacji medycznej udziela się osobom bliskim: [Art. 26. 1.] Podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych (szpital) udostępnia dokumentację medyczną pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu, bądź osobie upoważnionej przez pacjenta. [2.] Po śmierci pacjenta dokumentacja medyczna jest udostępniana osobie upoważnionej przez pacjenta za życia lub osobie, która w chwili zgonu pacjenta była jego przedstawicielem ustawowym. Dokumentacja medyczna jest udostępniana także osobie bliskiej, chyba że udostępnieniu sprzeciwi się inna osoba bliska lub sprzeciwił się temu pacjent za życia […]”. Osobą bliską bezsprzecznie jest osoba, z którą pozostawano w związku (nawet nieformalnym). Tak więc kłamstwem jest jakoby osoby nieheteroseksualne były pozbawione prawa dotyczącego informacji o swoim partnerze. Również kłamstwem jest jakoby osoby LGBT+ nie mogłyby się odwiedzać w szpitalach. Związek nieheteroseksualny posiada cechy rodziny i stosownie do tego oboje partnerzy mogą korzystać z praw przewidzianych w ustawie o prawach pacjenta: „[Art. 33. 1.] Pacjent podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej ma prawo do kontaktu osobistego, telefonicznego lub korespondencyjnego z innymi osobami.”. Pacjent będący osobą nieheteroseksualną ma prawo do utrzymywania w szpitalu kontaktu ze swoją drugą połówką.

VI

Prawa proceduralne

Żadna ustawa regulująca procedurę karną, cywilną lub administracyjną nie wyodrębnia nigdy kwestii takich jak orientacja seksualna. Jest to zawsze całkowicie bezprzedmiotowe.

Przykładowo w przypadku procedury karnej, istnieje możliwość zwolnienia z wymogu składania zeznań osobę LGBTQIAP+, która jest bliska podmiotowi, wobec którego toczy się postępowanie karne. „[Art. 185.] Można zwolnić od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania osobę pozostającą z oskarżonym w szczególnie bliskim stosunku osobistym, jeżeli osoba taka wnosi o zwolnienie.”. Bliski stosunek osobisty dotyczy również związku jednopłciowego, ponieważ prawo polskie szanuje pewną sferę emocjonalną.

Przykładowo w przypadku procedury administracyjnej, istnieje możliwość ustanowienia pełnomocnika do doręczeń osobę, z którą prowadzi się wspólne gospodarstwo domowe lub pozostaje w związku jednopłciowym. „[Art. 40. § 1.] Pisma doręcza się stronie, a gdy strona działa przez przedstawiciela – temu przedstawicielowi. [§ 2.] Jeżeli strona ustanowiła pełnomocnika, pisma doręcza się pełnomocnikowi. Jeżeli ustanowiono kilku pełnomocników, doręcza się pisma tylko jednemu pełnomocnikowi. Strona może wskazać takiego pełnomocnika.” Wystarczy wskazać własnego pełnomocnika. Pełnomocnikiem może być każdy, w szczególności osoba, z którą prowadzi się wspólne gospodarstwo domowe.

Przykładowo w przypadku procedury cywilnej w postępowaniu o ubezwłasnowolnienie osoby pełnoletniej, sąd może wyznaczyć na doradcę tymczasowego osobę bliską, np. homoseksualnego partnera: „[Art. 548 § 3.] Doradcą tymczasowym należy ustanowić przede wszystkim małżonka, krewnego lub inną osobę bliską, jeżeli nie stoi temu na przeszkodzie wzgląd na dobro osoby, której dotyczy wniosek o ubezwłasnowolnienie.” Dzięki temu parze jednopłciowej uda się zabezpieczyć własne gospodarstwo domowe oraz związek w tak trudnej sytuacji, jak procedura o ubezwłasnowolnienie.

Przykładowo w prawie pocztowym można przekazać list osobie upoważnionej przez adresata, np. właśnie homo- lub biseksualnemu partnerowi.

VII

Podsumowanie

Polskie prawo stosownie do postanowień Konstytucji nikogo nie dyskryminuje, w szczególności z powodu życia intymnego oraz rodzinnego. Wszystkie atrybuty małżeństwa poza prokreacyjnymi oraz możliwością przysposobienia cudzego dziecka, posiadają związki jednopłciowe. Absolutnym kłamstwem jest powielanie informacji, jakoby dochodziło do instytucjonalnych prześladowań oraz dyskryminacji mniejszości seksualnych. W przypadku adopcji dzieci, to tutaj prawo jest całkowicie bezradne, ponieważ wszystkie postulaty ideologiczne zostaną zniesione przez nad-zasadę Dobra Dziecka.

W kwestiach proceduralnych, ekonomicznych, rodzinnych, osobistych, osoby LGBTQIAP+ mają pełnię praw obywatelskich i są traktowane tak samo jak cała reszta obywateli. Powielanie kłamstw o instytucjonalnej dyskryminacji wynika ze złej woli albo nieznajomości prawa i prowadzi do konfliktu społecznego. Konfliktu, na którym tracą wszyscy, zarówno osoby heteroseksualne, jak i osoby nieheteronormatywne.